اشاره گر در ++c :
اشاره گر در زبان برنامه نویسی C++ یک مفهوم مهم است که به شما اجازه می دهد به طور مستقیم به مقدار یک متغیر در حافظه اشاره کنید. این به شما امکان می دهد که به سادگی به مقدار یک متغیر دسترسی پیدا کنید و آن را تغییر دهید.
اشاره گر در C++ با استفاده از عملگر “&” تعریف می شود. برای مثال، اگر متغیری به نام “x” داشته باشیم، می توانیم با استفاده از اشاره گر به آن اشاره کنیم. برای این کار، کافیست از عملگر “&” قبل از نام متغیر استفاده کنیم. به عنوان مثال:
int x = 5;
int *ptr = &x;
در این مثال، متغیر “ptr” یک اشاره گر به متغیر “x” است. بنابراین، می توانیم به سادگی به مقدار “x” دسترسی پیدا کنیم یا آن را تغییر دهیم با استفاده از اشاره گر “ptr”. برای مثال:
*ptr = 10;
در این صورت، مقدار “x” به 10 تغییر می کند.
اشاره گرها می توانند در بسیاری از موارد مفید باشند، به خصوص در مواقعی که نیاز به گذر از مرزهای بلوک ها یا توابع داریم. با استفاده از اشاره گرها، می توانیم به سادگی به متغیرهایی دسترسی پیدا کنیم که در بلوک ها یا توابع دیگر تعریف شده اند.
همچنین، اشاره گرها می توانند برای انتقال اطلاعات بین توابع استفاده شوند. با استفاده از اشاره گرها، می توانیم مقادیری را که در یک تابع تغییر داده ایم، به تابع دیگری انتقال دهیم و از آنها استفاده کنیم.
به علاوه، با استفاده از اشاره گرها می توانیم به سادگی به مقادیر آرایه ها دسترسی پیدا کنیم. به عنوان مثال:
int arr[5] = {1, 2, 3, 4, 5};
int *ptr = arr;
در این مثال، متغیر “ptr” یک اشاره گر به آرایه “arr” است. بنابراین، می توانیم به سادگی به مقادیر آرایه دسترسی پیدا کنیم یا آنها را تغییر دهیم با استفاده از اشاره گر “ptr”. برای مثال:
*ptr = 10;
در این صورت، مقدار اولیه آرایه به 10 تغییر می کند.
در نتیجه، اشاره گرها ابزاری قدرتمند در زبان برنامه نویسی C++ هستند که به شما امکان می دهند به سادگی به مقادیر متغیرها و آرایه ها دسترسی پیدا کنید و آنها را تغییر دهید. با استفاده از اشاره گرها، می توانید برنامه های خود را بهبود بخشید و به آنها امکانات بیشتری بدهید.
