ارث بری در پایتون :
ارث بری یکی از مفاهیم مهم در زبان برنامه نویسی پایتون است که امکان ایجاد یک سلسله مراتبی از کلاس ها را فراهم می کند. ارث بری به برنامه نویس اجازه می دهد تا از کد قبلی خود استفاده کند و آن را گسترش دهد، به جای نوشتن کد جدید از ابتدا.
برای استفاده از ارث بری در پایتون، کلاس جدید باید از کلاس مادر یا پدری که قبلا تعریف شده است، مشتق شود. این کلاس مادر می تواند شامل یک مجموعه از ویژگی ها و روش ها باشد که توسط کلاس مشتق شده به ارث برده می شود. در واقع، کلاس مشتق شده می تواند کلیه ویژگی ها و روش های کلاس مادر را به ارث ببرد و همچنین امکان اضافه کردن ویژگی ها و روش های جدید را نیز داشته باشد.
استفاده از ارث بری در پایتون امکانات زیادی را به برنامه نویس می دهد. ارث بری می تواند کد را قابل خواندن تر، قابل نگهداری تر و قابل توسعه تر کند. بنابراین، در صورتی که در یک برنامه نیاز به استفاده از چندین کلاس مشابه باشد، به جای نوشتن کد تکراری برای هر کلاس، می توان از ارث بری استفاده کرد و کد را ساده تر نوشت.
همچنین، ارث بری در پایتون امکان استفاده از پلی مورفیسم را فراهم می کند. با استفاده از پلی مورفیسم، کلاس های مشتق شده می توانند به جای یکدیگر استفاده شوند و متد ها و ویژگی ها به تفاوت های خاص خود در هر کلاس مشتق شده پاسخ می دهند.
برای استفاده از ارث بری در پایتون، کافی است کلاس جدید را با استفاده از کلیدواژه “class” تعریف کنید و به جای نوشتن نام کلاس مشتق شده، نام کلاس مادر را تعیین کنید. برای استفاده از ویژگی ها و روش های کلاس مادر در کلاس مشتق شده، کافیست که از کلیدواژه “super” استفاده کنید.
به طور خلاصه، ارث بری در پایتون به برنامه نویس این امکان را می دهد تا کد را تازه ننویسد و از کدهای قبلی استفاده کند. این مفهوم امکان ایجاد ساختار سلسله مراتبی از کلاس ها را فراهم می کند و به برنامه نویس اجازه می دهد که کد را بهبود دهد و آن را مدیریت کند.
