استفاده از dictionary برای دسترسی به کلید و مقدار در پایتون :
در زبان برنامه نویسی پایتون، دیکشنری (Dictionary) یکی از ساختارهای داده است که به کاربر امکان می‌دهد تا به راحتی به کلیدها و مقادیر آنها دسترسی پیدا کند. دیکشنری در پایتون به صورت یک مجموعه غیرترتیبی از جفت‌های کلید و مقدار تعریف می‌شود. هر کلید در دیکشنری باید یکتا و قابل تغییر نباشد.
برای ایجاد یک دیکشنری در پایتون، از علامت {} استفاده می‌شود و جفت‌های کلید و مقدار با استفاده از علامت : جدا می‌شوند. به عنوان مثال، برای ایجاد یک دیکشنری که شامل نام و سن افراد می‌شود، می‌توان به صورت زیر عمل کرد:
“`
person = {‘name’: ‘John’, ‘age’: 30, ‘city’: ‘New York’}
“`
در این مثال، کلیدها به ترتیب ‘name’، ‘age’ و ‘city’ هستند و مقادیر مربوط به آنها به ترتیب ‘John’، 30 و ‘New York’ هستند.
برای دسترسی به مقدارهای دیکشنری، می‌توان با استفاده از کلید مربوطه آنها را دریافت کرد. به عنوان مثال، برای دسترسی به نام فرد می‌توان از کلید ‘name’ استفاده کرد:
“`
name = person[‘name’]
print(name) # Output: John
“`
همچنین، مقدار مربوط به یک کلید می‌تواند با استفاده از متد get نیز دریافت شود. این روش به ما امکان می‌دهد تا در صورت عدم وجود کلید مورد نظر، یک مقدار پیش‌فرض برگرداند. به عنوان مثال:
“`
age = person.get(‘age’, 0)
print(age) # Output: 30
“`
در این مثال، اگر کلید ‘age’ در دیکشنری وجود نداشته باشد، مقدار پیش‌فرض 0 برگردانده می‌شود.
همچنین، با استفاده از متد keys می‌توانیم لیستی از کلیدهای دیکشنری را دریافت کنیم و با استفاده از متد values می‌توانیم لیستی از مقادیر دیکشنری را دریافت کنیم. به عنوان مثال:
“`
keys = person.keys()
values = person.values()
print(keys) # Output: [‘name’, ‘age’, ‘city’]
print(values) # Output: [‘John’, 30, ‘New York’]
“`
با استفاده از دستورات for و in نیز می‌توان به ترتیب برای هر جفت کلید و مقدار در دیکشنری عملیاتی انجام داد. به عنوان مثال:
“`
for key, value in person.items():
print(key, value)
“`
این دستورات به ما امکان می‌دهند تا به ترتیب برای هر جفت کلید و مقدار در دیکشنری، این جفت‌ها را چاپ کنیم. نتیجه اجرای این مثال ممکن است به صورت زیر باشد:
“`
name John
age 30
city New York
“`
با استفاده از دیکشنری در پایتون، می‌توان به راحتی به کلیدها و مقادیر آنها دسترسی پیدا کرد و عملیات‌های مختلفی روی آنها انجام داد. استفاده از این ساختار داده می‌تواند به کاربران در بسیاری از موارد کاربردی در برنامه نویسی کمک کند.
