تابع با خروجی استراکچر در ++c :
در زبان برنامه نویسی ++C، تابع با خروجی استراکچر یک نوع خاص از تابع است که به جای استفاده از یک نوع داده مشخص برای خروجی، از یک استراکچر استفاده می‌کند. استراکچرها در ++C به عنوان یک ترکیب از داده‌ها و متغیرها استفاده می‌شوند و می‌توانند شامل انواع داده‌های مختلفی مانند اعداد صحیح، اعداد حقیقی، رشته‌ها و غیره باشند.
تعریف یک تابع با خروجی استراکچر در ++C به صورت زیر انجام می‌شود:
“`cpp
struct MyStruct {
int num;
float fNum;
char str[50];
};
MyStruct myFunction() {
MyStruct myVar;
myVar.num = 10;
myVar.fNum = 3.14;
strcpy(myVar.str, “This is a string”);
return myVar;
}
“`
در این مثال، تابع `myFunction` یک استراکچر به نام `MyStruct` را باز می‌گرداند. این استراکچر شامل سه عضو است: `num` که یک عدد صحیح است، `fNum` که یک عدد حقیقی است و `str` که یک رشته است. در داخل تابع، ابتدا یک متغیر از نوع `MyStruct` با نام `myVar` تعریف می‌شود و سپس مقادیر مورد نظر به عنوان مقدار این عضوها تنظیم می‌شوند. سپس این متغیر بازگردانده می‌شود.
برای استفاده از خروجی تابع در یک قسمت دیگر از برنامه، می‌توان از یک متغیر از نوع `MyStruct` استفاده کرد و مقادیر را به عنوان خروجی تابع در آن ذخیره کرد. به عنوان مثال:
“`cpp
int main() {
MyStruct result = myFunction();
cout << “num: ” << result.num << endl;
cout << “fNum: ” << result.fNum << endl;
cout << “str: ” << result.str << endl;
return 0;
}
“`
در این قطعه کد، تابع `myFunction` از قسمت قبل فراخوانی می‌شود و مقادیر بازگردانده شده در متغیر `result` ذخیره می‌شوند. سپس این مقادیر با استفاده از نام متغیر و نام عضوها به ترتیب نمایش داده می‌شوند.
استفاده از تابع با خروجی استراکچر در ++C، امکان پاس دادن و بازگرداندن چندین مقدار را در یک تابع فراهم می‌کند و به برنامه نویس کمک می‌کند تا داده‌ها را به صورت یکپارچه و سازماندهی شده مدیریت کند. همچنین، استفاده از استراکچرها به برنامه نویس امکان می‌دهد تا اطلاعات را به صورت متمرکز و قابل فهم تری ذخیره و مدیریت کند.
