ترکیب شرط‌ها در if در پایتون :
شرط if در زبان برنامه‌نویسی پایتون یکی از ابزارهای پایه‌ای است که به برنامه‌نویسان امکان می‌دهد تا بخش‌هایی از کد را تنها در صورتی اجرا کنند که شرط مورد نظر برقرار باشد. اما پایتون به برنامه‌نویسانان این امکان را می‌دهد تا شرایط متعددی را در یک if ترکیب کنند و برنامه را بر اساس صحت آن‌ها کنترل کنند.
ترکیب شرط‌ها در if به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا از عملگرهای منطقی مانند and، or و not برای ترکیب شرایط استفاده کنند. با استفاده از این عملگرها، می‌توان شرایط متعددی را در یک if تعیین کرد و برنامه را بر اساس آن‌ها کنترل کرد.
عملگر and به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا دو شرط را به صورت همزمان بررسی کنند. اگر هر دو شرط برقرار باشند، برنامه به بخشی که درون if قرار دارد وارد می‌شود. در غیر این صورت، برنامه به بعدی می‌رود.
عملگر or به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا دو شرط را به صورت جداگانه بررسی کنند. اگر حداقل یکی از شرایط برقرار باشد، برنامه به بخشی که درون if قرار دارد وارد می‌شود. در غیر این صورت، برنامه به بعدی می‌رود.
عملگر not به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهد تا یک شرط را منفی کنند. به عبارت دیگر، اگر شرط برقرار باشد، not آن را نقض می‌کند و برنامه به بخشی که درون if قرار دارد وارد می‌شود. در غیر این صورت، برنامه به بعدی می‌رود.
برای مثال، فرض کنید می‌خواهیم یک برنامه بنویسیم که سن فرد را بگیرد و بررسی کند که آیا فرد بالای ۱۸ سال است یا خیر. اگر فرد بالای ۱۸ سال باشد، برنامه پیام “شما بالای ۱۸ سال هستید” را چاپ می‌کند. در غیر این صورت، برنامه پیام “شما زیر ۱۸ سال هستید” را چاپ می‌کند.
در اینجا می‌توان از ترکیب شرط‌ها استفاده کرد. اگر فرد بالای ۱۸ سال باشد و همچنین جنسیت مرد باشد، برنامه پیام “شما بالای ۱۸ سال و مرد هستید” را چاپ می‌کند. اگر فرد بالای ۱۸ سال باشد و جنسیت زن باشد، برنامه پیام “شما بالای ۱۸ سال و زن هستید” را چاپ می‌کند. در غیر این صورت، برنامه پیام “شما زیر ۱۸ سال هستید” را چاپ می‌کند.
با استفاده از ترکیب شرط‌ها در if، برنامه‌نویسانان می‌توانند برنامه‌های پیچیده‌تری بنویسند که بر اساس شرایط متعددی کنترل می‌شوند. این قابلیت امکان ایجاد برنامه‌های قدرتمندتر و کاربردی‌تر را به برنامه‌نویسان می‌دهد.
