دستور WHERE در SQL :
دستور WHERE در SQL یک بخش از دستور SELECT است که برای فیلتر کردن دادهها در جداول استفاده میشود. با استفاده از دستور WHERE، میتوانید فقط ردیفهایی را که شرایط مشخصی را برآورده میکنند را به عنوان خروجی دریافت کنید.
دستور WHERE در SQL شامل یک عبارت منطقی است که شرایطی را برای فیلتر کردن دادهها مشخص میکند. این شرایط میتوانند شامل مقایسههای مختلفی با مقادیر مشخص، عبارات منطقی، عبارات ریاضی و توابع خاص باشند.
برای استفاده از دستور WHERE در SQL، باید آن را در بخشی از دستور SELECT قرار داد. مثال زیر یک نمونه ساده از استفاده این دستور را نشان میدهد:
SELECT * FROM myTable
WHERE column1 = ‘value’
در این مثال، دستور SELECT * FROM myTable برای انتخاب تمامی ردیفها و ستونها از جدول myTable استفاده میشود. اما با اضافه کردن دستور WHERE column1 = ‘value’، فقط ردیفهایی که در ستون column1 مقدار ‘value’ را دارند، به عنوان خروجی دریافت میشوند.
دستور WHERE در SQL قابلیت استفاده از عملگرهای مختلف را نیز داراست. عملگرهایی مانند = (برابر با), != (نابرابر با), > (بزرگتر از), < (کوچکتر از), >= (بزرگتر یا مساوی با), <= (کوچکتر یا مساوی با) و BETWEEN (بین) از جمله عملگرهای مورد استفاده در دستور WHERE هستند.
به علاوه، دستور WHERE در SQL میتواند با استفاده از عبارات منطقی متنوعی مانند AND (و), OR (یا) و NOT (نه) نیز ترکیب شود. این عبارات منطقی به کاربر امکان میدهند تا شرایط مختلف را برای فیلتر کردن دادهها مشخص کند.
در نتیجه، دستور WHERE در SQL یک ابزار قدرتمند برای فیلتر کردن دادهها در جداول است. با استفاده از این دستور، میتوانید دادههای مورد نیاز خود را به راحتی و با دقت بیشتر انتخاب کنید.