ذخیره انواع داده فرزند (Subclass) در متغیری از نوع کلاس مادر (Superclass) در جاوا :
در زبان برنامه‌نویسی جاوا، می‌توان از مفهوم ارث‌بری (Inheritance) استفاده کرد تا یک کلاس فرزند (Subclass) را از یک کلاس مادر (Superclass) ایجاد کرد. این فرایند به برنامه‌نویسان امکان می‌دهد تا ویژگی‌ها و رفتارهای مشترک را در کلاس مادر تعریف کنند و سپس آن‌ها را در کلاس فرزند استفاده کنند.
از آنجا که یک کلاس فرزند تمام ویژگی‌ها و رفتارهای کلاس مادر را به ارث می‌برد، می‌توان از متغیری از نوع کلاس مادر برای ذخیره داده‌های انواع مختلف کلاس فرزند استفاده کرد. به عبارت دیگر، می‌توان یک متغیر از نوع کلاس مادر ایجاد کرد و سپس از آن برای ذخیره داده‌های انواع مختلف کلاس فرزند استفاده کرد.
برای مثال، فرض کنید یک کلاس انسان (Human) و کلاس دانش‌آموز (Student) را تعریف کرده‌ایم. کلاس انسان ویژگی‌هایی مانند نام، سن و جنسیت را دارد و کلاس دانش‌آموز ویژگی‌هایی مانند شماره دانشجویی و رشته تحصیلی را همچنین دارد.
حال می‌توانیم یک متغیر از نوع کلاس انسان ایجاد کنیم و سپس از آن برای ذخیره داده‌های انواع مختلف کلاس دانش‌آموز استفاده کنیم. برای مثال:
Human person1 = new Student(“John”, 20, “Male”, “12345”, “Computer Science”);
در این مثال، متغیر person1 از نوع کلاس انسان است ولی به یک شیء از نوع کلاس دانش‌آموز اشاره می‌کند. این شیء دارای تمام ویژگی‌های کلاس انسان است و همچنین ویژگی‌های خاص خود کلاس دانش‌آموز را نیز دارد.
با استفاده از این روش، می‌توانیم اشیاء از نوع‌های مختلف کلاس فرزند را در یک متغیر از نوع کلاس مادر ذخیره کنیم. این قابلیت به برنامه‌نویسان امکان می‌دهد تا کدهای مشترک برای مدیریت این اشیاء را نوشته و از کد تکراری جلوگیری کنند.
به طور خلاصه، در جاوا، می‌توان از متغیری از نوع کلاس مادر برای ذخیره انواع داده‌های کلاس فرزند استفاده کرد. این قابلیت به برنامه‌نویسان امکان می‌دهد تا کدهایی کلی و قابل استفاده مجدد برای مدیریت اشیاء مختلف را ایجاد کنند.
