ساختارهای کنترل برنامه در جاوا :

جاوا یک زبان برنامه‌نویسی شی‌گرا است که برای توسعه برنامه‌های کاربردی وب و دسکتاپ استفاده می‌شود. یکی از ویژگی‌های مهم جاوا، ساختارهای کنترل برنامه است که به برنامه‌نویس امکان می‌دهد جریان اجرای برنامه را کنترل کند.

ساختارهای کنترل برنامه در جاوا شامل شرطی (if-else)، حلقه‌ها (loops) و سازمان‌دهی برنامه (switch-case) هستند.

ساختار شرطی if-else در جاوا به برنامه‌نویس اجازه می‌دهد تا برنامه را بر اساس یک شرط مشخص اجرا کند. در صورتی که شرط صحیح باشد، بخش if اجرا می‌شود و در صورتی که شرط غلط باشد، بخش else اجرا می‌شود. به عنوان مثال:

“`
int x = 5;
if (x > 0) {
System.out.println(“x is positive”);
} else {
System.out.println(“x is negative”);
}
“`

در این مثال، اگر مقدار x بزرگتر از ۰ باشد، پیام “x is positive” چاپ می‌شود و در غیر این صورت پیام “x is negative” چاپ می‌شود.

حلقه‌ها نیز یکی از ساختارهای کنترل برنامه در جاوا هستند که به برنامه‌نویس امکان می‌دهد تا یک بلاک از کد را تکرار کند تا زمانی که یک شرط خاص برقرار باشد. در جاوا، دو نوع حلقه وجود دارد: حلقه for و حلقه while. به عنوان مثال:

“`
for (int i = 0; i < 5; i++) {
System.out.println(“i is: ” + i);
}
“`

در این مثال، بلاک کد داخل حلقه for پنج بار تکرار می‌شود و مقدار i از ۰ تا ۴ تغییر می‌کند. در هر بار تکرار، پیام “i is: ” به همراه مقدار i چاپ می‌شود.

سازمان‌دهی برنامه نیز یکی از ساختارهای کنترل برنامه در جاوا است که به برنامه‌نویس امکان می‌دهد تا برنامه را بر اساس مقدار یک عبارت مشخص سازمان‌دهی کند. در جاوا، از سازمان‌دهی switch-case استفاده می‌شود که بر اساس مقدار یک متغیر، کد مربوطه اجرا می‌شود. به عنوان مثال:

“`
int day = 2;
switch (day) {
case 1:
System.out.println(“Monday”);
break;
case 2:
System.out.println(“Tuesday”);
break;
case 3:
System.out.println(“Wednesday”);
break;
default:
System.out.println(“Invalid day”);
break;
}
“`

در این مثال، بر اساس مقدار متغیر day، یکی از پیام‌های “Monday”، “Tuesday” یا “Wednesday” چاپ می‌شود. در صورتی که مقدار day در هیچکدام از مقادیر ۱، ۲ و ۳ نباشد، پیام “Invalid day” چاپ می‌شود.

در این مقاله، ساختارهای کنترل برنامه در جاوا شامل شرطی (if-else)، حلقه‌ها (loops) و سازمان‌دهی برنامه (switch-case) بررسی شدند. این ساختارها به برنامه‌نویس امکان می‌دهند جریان اجرای برنامه را کنترل کند و به او امکان می‌دهند برنامه‌ی خود را به صورتی تنظیم کند که به درستی عمل کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *