معجزه آشکار

معجزه آشکار :

بر پایه قانون های نیوتن ، مدارهای سیاره ای می توانند دایره یا بیضی باشند .از آن جا که یافتیم با خروج از مرکز بزرگ ، زندگی شکل نمی گیرد . پس خروج از مرکز سیاره ما عددی نزدیک به صفر است.

توده یک ستاره ، میزان انرژی که از خود گسیل می دهد را تعیین می کند . پس چون ما حیات داریم، درمی یابیم در باره پیوند توده خورشید ما، با فاصله ما از آن شانس آورده ایم.

واقعیت وجود ما ویژگی های نوع زیست بومی که خود را در آن می یابیم ،محدود می کند .به بیان بهتر ،موجودیت ما قانون هایی را تحمیل می کند که تعیین می کنند از کجا و از چه زمانی برای ما امکان دارد کیهان را مشاهده کنیم .این اصل ،اصل بشر بنیادی کم توان خوانده می شود.

پیش بینی های اصل بشر بنیادی به جای تعیین مقدار دقیق ،اغلب برای پارامترهای فیزیکی محدوده هایی را معین می کند .گر چه ممکن است وجود مابه مقادیر مشخص و قطعی برای برخی پارامترهای فیزیکی نیازی نداشته باشد ،اما وجود اغلب وابسته به مقادیری است که نباید با آنچه هم اکنون یافته ایم زیاد متفاوت باشند.

عمر کیهان نیز یک عامل پیرامونی است ،زیرا  از ارزش های خوب ناخواسته پیرامون ما برخاسته است  نه از انحرافی در قانون های بنیادین طبیعت . از آن جا که یک زمان پیش تر و یک زمان پس تر در تاریخ کیهان وجود دارند و ما باید تنها در این دوران زندگی کنیم زیرا تنها دورانی است که مساعد برای زندگی است.

اصل بشربنیادی کم توان چندان مناسب نبود لذا اصل بشر بنیادی پرتوان پیشنهاد می کند که این واقعیت که ما وجود داریم ،نه تنها بر روی پیرامون ما بلکه روی ریختار و محتوای ممکن قانون های طبیعت محدودیت هایی را تحمیل می کند . اگر فرض شود که چند صد میلیون سال در یک مدار پایدار زمان برای تکامل زندگی سیاره ای نیاز است ،پس شمار بعدهای فضا نیز بایستی که برای موجودیت ما ثابت نگه داشته شده بوده باشد .دلیل آن این است که بر پایه قانون های گرانش ،مدار پایدار بیضی فقط در سه بعد امکان پذیر است .مدارهای دایره ای در بعدهای دیگر امکان پذیرند ولی همان طور که نیوتن نگران بود ،ناپایدار هستند.

قانون های طبیعت سامان هایی را شکل می دهند که بسیار ظریف تنظیم شده اند و اندکی در قانون های طبیعی می توان دستکاری کرد بی این که احتمال زندگی به گونه ای که ما امروز می شناسیم نابود شود . برجسته ترین رویداد تصادفی تنظیم دقیق ،پارامتری به نام ثابت کیهان در معادله های نسبیت کلی اینیشتن است .او باور داشت که کیهان ایستا است  یعنی نه در حال انقباض است و نه در حال انبساط .از آن جا که همه ماده دیگر را ربایش می کند،او در تئوری خود یک نیروی پاد گرانش تازه را معرفی کرد تا با گرایش کیهان به فروپاشی به درون خود رویارویی کند.

یک چیز قطعی است و آن این است که اگر ارزش  ثابت کیهانی خیلی بزرگتر از این که هست  می بود ، کیهان ما پیش از این که کهکشان ها بتوانند شکل بگیرند منفجر می شد و یک بار دیگر زندگی این جور که ما می شناسیم غیر ممکن بود.

انگاره چندکیهانی، پنداره ای نیست که معجزه تنظیم دقیق را توجیه کند. این پیامدی از وضعیت بی کرانگی و همچنین بسیاری از دیگر تئوری های کیهان شناسی نوین است. ولی اگر راست باشد ،آن گاه می توان اصل بشر بنیادی پرتوان را عملا هم ارز کم توان دانست و تنظیم دقیق قانون فیزیکی در همان جایگاه عوامل پیرامونی قرار می گیرد.

زیرا به نظر می رسد که زیست گاه کیهانی ما فقط یکی از بسیار است همان گونه که سامانه خورشیدی ما یکی از بسیار است .این بدین معناست که همان طور که رویدادهای همزمان پیرامونی سامان خورشیدی ما به علت درک ما که میلیاردها سامانه های همانند وجود دارند ،بی اهمیت شده اند ،تنظیم دقیق در قانون های طبیعت را هم می توان با وجود چند کیهانی توضیح داد.

اما یک تئوری یکتا این احتمال را ندارد که چنان تنظیم – دقیق باشد که به ما اجازه وجود داشتن بدهد.ولی اگر در پرتو پیشرفت های اخیر ، تعبیر کنیم  که یک تئوری یکتا باشد که بتواند این کیهان و کیهان های دیگر را ،همراه با بیناب های کامل قانون های متفاوت آن ها توضیح دهد ،آن گاه تئوری – ام می تواند همان تئوری باشد.

در ادامه این مقاله مطالعه نمایید :

متن مقاله معجزه آشکار ارائه شده در بالا خلاصه ای فصل هفتم کتاب طرح بزرگ هاوکینگ می باشد. اگر علاقه مند هستید به صورت مفصل تر و با جزئیات بیشتر این بخش را مطالعه نمایید می توانید از مقالات زیر استفاده نمایید، در غیر این صورت برای مطالعه بخش بعدی می توانید از لینک زیر استفاده نمایید :

طرج بزرگ هاوکینگ