معرفی Operatorها در پایتون :
در زبان برنامه‌نویسی پایتون، عملگرها یا Operatorها برای انجام عملیات‌های مختلف بر روی داده‌ها استفاده می‌شوند. این عملگرها نقش مهمی در برنامه‌نویسی پایتون دارند و به کاربران این امکان را می‌دهند تا به راحتی عملیات‌های ریاضی، منطقی و رشته‌ای را بر روی داده‌ها انجام دهند.
در پایتون، عملگرها به چند دسته‌ی اصلی تقسیم می‌شوند که عبارتند از:
1. Operatorهای ریاضی: این عملگرها برای انجام عملیات‌های ریاضی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم استفاده می‌شوند. برخی از این عملگرها عبارتند از +، -، * و /.
2. Operatorهای منطقی: این عملگرها برای انجام عملیات‌های منطقی مانند بررسی برابری، عدم برابری و عملیات AND و OR استفاده می‌شوند. برخی از این عملگرها عبارتند از ==، !=، and و or.
3. Operatorهای رشته‌ای: این عملگرها برای انجام عملیات‌های رشته‌ای مانند اتصال دو رشته و تکرار رشته استفاده می‌شوند. برخی از این عملگرها عبارتند از + و *.
عملگرها در پایتون به صورت دو عملگر یا یک عملگر استفاده می‌شوند. به عنوان مثال، عملگر ریاضی جمع به صورت دو عملگر استفاده می‌شود، مانند a + b، در حالی که عملگر رشته‌ای اتصال به صورت یک عملگر استفاده می‌شود، مانند “Hello” + “World”.
علاوه بر عملگرهای استاندارد، پایتون امکان استفاده از عملگرهای خاصی را نیز فراهم می‌کند. به عنوان مثال، عملگر in برای بررسی وجود یک عنصر در یک لیست یا رشته استفاده می‌شود. همچنین، عملگرهای [] و () برای دسترسی به عناصر یک لیست یا ترتیبی و تعیین دستور اجرای عملیات‌ها استفاده می‌شوند.
در نهایت، عملگرها در پایتون به ترتیب اولویت عملیات اجرا می‌شوند و اگر نیاز باشد، می‌توان از عملگرهای پرانتز برای تغییر اولویت استفاده کرد.
در این مقاله، ما به طور مختصر به معرفی عملگرهای پایتون پرداختیم. اما مهمترین نکته این است که برنامه‌نویسان باید در انتخاب و استفاده از عملگرها دقت کنند و از آنها به درستی استفاده کنند تا از برنامه‌ی خود نتیجه‌ی مطلوب را بگیرند.
