مفهوم چند ریختی یا Polymorphism در برنامه نویسی شی گرا در جاوا :
چند ریختی یا Polymorphism یکی از مفاهیم کلیدی برنامه نویسی شی گرا است که در زبان برنامه نویسی جاوا قابل استفاده است. این مفهوم به برنامه نویس اجازه می‌دهد تا یک عملیات را بر روی چندین نوع مختلف از اشیاء انجام دهد، بدون اینکه بداند اشیاء واقعی کدام نوع هستند. به عبارت دیگر، با استفاده از چند ریختی، می‌توانیم یک متد را برای چندین کلاس مختلف تعریف کنیم و از آن در هر کلاس استفاده کنیم.
یکی از مزایای اصلی استفاده از چند ریختی در جاوا افزایش قابلیت همکاری و تعامل بین کلاس‌ها است. با استفاده از این مفهوم، می‌توانیم یک کلاس را تعریف کنیم که توابع و ویژگی‌های مشترک بین کلاس‌های دیگر را دارد، سپس از این کلاس به عنوان پایه برای کلاس‌های دیگر استفاده کنیم. این کار به ما این امکان را می‌دهد که کد را بهبود داده و تغییراتی که در یک کلاس اصلی اعمال می‌شود، به صورت خودکار در کلاس‌های دیگر نیز اعمال شود.
به طور معمول، چند ریختی در جاوا به وسیله وراثت انجام می‌شود. این بدان معنی است که یک کلاس جدید می‌تواند از یک کلاس موجود به ارث برده شود و ویژگی‌ها و رفتارهای آن را به نفع خودش تغییر دهد. با استفاده از این قابلیت، می‌توانیم یک متد را در کلاس اصلی تعریف کنیم و آن را در کلاس‌هایی که از آن ارث برده‌اند، بازنویسی کنیم و به شکلی که به نیاز خود بپاساند.
برای استفاده از چند ریختی در جاوا، ابتدا باید یک کلاس اصلی تعریف کنیم که ویژگی‌ها و متدهای مشترک بین کلاس‌های دیگر را دارد. سپس می‌توانیم کلاس‌های جدیدی را تعریف کنیم که از این کلاس اصلی به ارث برده شوند. در این کلاس‌ها، می‌توانیم متدهای ارث‌بری شده را بازنویسی کرده و ویژگی‌ها و رفتارهای متفاوتی را به آن اضافه کنیم.
به طور خلاصه، چند ریختی یکی از مفاهیم کلیدی برنامه نویسی شی گرا در جاوا است که به برنامه نویس امکان می‌دهد تا یک عملیات را بر روی چندین نوع مختلف از اشیاء انجام دهد. با استفاده از چند ریختی، می‌توانیم کد را بهبود داده و تغییراتی که در یک کلاس اصلی اعمال می‌شود، به صورت خودکار در کلاس‌های دیگر نیز اعمال کنیم.
