وب 2.0 یک اصطلاح است که برای توصیف دسته‌ای از فناوری‌ها و خدمات آنلاین استفاده می‌شود که در آن کاربران به صورت فعال در تولید محتوا، به اشتراک گذاری و همکاری در ایجاد وب سایت‌ها و خدمات آنلاین شرکت می‌کنند. این نسل جدید وب نه تنها به ارتباطات انسانی و همکاری بیشتر بین کاربران توجه می‌کند، بلکه به تکنولوژی‌هایی نیز متکی است که امکان ایجاد ارتباطات بین کاربران را تسهیل می‌کند.
وب 2.0 در مقابل وب 1.0 که بیشتر به عنوان وب اطلاعاتی شناخته می‌شد، ایجاد یک تغییر عمده در رویکرد کار با وب در میان کاربران به ارمغان آورد. در وب 1.0، کاربران اطلاعات را صرفا می‌خواندند و از طریق فرم‌ها و ایمیل‌ها با سایت‌ها و سرویس‌های آنلاین تعامل می‌کردند. اما در وب 2.0، کاربران می‌توانند محتوا را تولید کنند، به اشتراک بگذارند و در تعامل با دیگر کاربران شرکت کنند.
یکی از ویژگی‌های کلیدی وب 2.0، استفاده از وب سرویس‌ها است. وب سرویس‌ها فناوری‌هایی هستند که به برنامه‌نویسان امکان می‌دهند تا اطلاعات و عملکرد خود را با بقیه سرویس‌ها به اشتراک بگذارند. این رویکرد باعث می‌شود تا برنامه‌ها و سرویس‌ها بتوانند با یکدیگر تعامل کنند و اطلاعات را به صورت خودکار و بدون نیاز به دخالت انسانی، خوانش و پردازش کنند.
یکی از مثال‌های معروف وب 2.0، شبکه‌های اجتماعی هستند. شبکه‌های اجتماعی به کاربران امکان می‌دهند تا از طریق ساختن پروفایل شخصی و ارتباط با دیگر کاربران، اطلاعات و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند. همچنین، کاربران می‌توانند در گروه‌ها و انجمن‌ها شرکت کنند و در بحث‌ها و تبادل نظرها در مورد موضوعات مشترک شرکت کنند.
وبلاگ‌نویسی نیز یکی دیگر از ویژگی‌های وب 2.0 است. با ایجاد وبلاگ‌ها، کاربران می‌توانند محتوا را تولید و منتشر کنند و با دیگر کاربران در تبادل نظر و بحث در مورد موضوعات مختلف شرکت کنند. وبلاگ‌ها به کاربران امکان می‌دهند تا صدا و نظر خود را به صورت آزاد بیان کنند و در جامعه آنلاین فعالیت کنند.
وب 2.0 همچنین با ایجاد ارتباط بین کاربران و سازمان‌ها، تجارت الکترونیکی را تغییر داد. سرویس‌های آنلاینی مانند فروشگاه‌های آنلاین و بازارهای الکترونیکی به کاربران امکان می‌دهند تا کالاها و خدمات را به فروش برسانند و با مشتریان در تعامل باشند.
وب 2.0 امکانات و فرصت‌های جدیدی را برای کاربران و توسعه دهندگان وب ایجاد کرد. این نسل جدید وب با ایجاد ارتباطات بین کاربران و سازمان‌ها، افزایش تعاملات و اشتراک گذاری اطلاعات میان کاربران را تسهیل کرده است و به تولید محتوا و خدمات آنلاین توسط خود کاربران کمک کرده است. این تغییرات عمده در وب منجر به افزایش تعاملات اجتماعی و تجاری آنلاین شده است و باعث ایجاد جامعه‌های آنلاین پویا و فعال شده است.
