وراثت یا Inheritance در برنامه نویسی شی گرا در جاوا :
وراثت یا Inheritance یکی از اصول اساسی برنامه نویسی شی گرا در زبان جاوا است. این اصل به برنامه نویسان این امکان را می‌دهد که یک کلاس جدید را بر اساس یک کلاس موجود تعریف کنند و ویژگی‌ها و رفتارهای آن کلاس را به کلاس جدید اضافه کنند. از این روش می‌توان برای ایجاد ساختارهای سلسله مراتبی از کلاس‌ها استفاده کرد که به برنامه نویسان این امکان را می‌دهد تا با استفاده از کدهای مشابه، کدهای تکراری را به حداقل برسانند و در عین حال تغییرات را بر روی یک کلاس بتوانند به راحتی به کلاس‌های دیگر اعمال کنند.
برای استفاده از وراثت در جاوا، کلاس جدید با استفاده از کلیدواژه extends به کلاس مورد نظر وصل می‌شود. به این ترتیب، کلاس جدید به همراه ویژگی‌ها و رفتارهای موروثی از کلاس اصلی به وجود می‌آید. این ویژگی‌ها و رفتارها می‌توانند به صورت public، protected و یا default تعریف شوند. علاوه بر ویژگی‌ها و رفتارهای موجود در کلاس اصلی، می‌توان در کلاس جدید ویژگی‌ها و رفتارهای جدیدی را تعریف کرد یا ویژگی‌ها و رفتارهای موجود را تغییر داد.
یکی از مزایای استفاده از وراثت در جاوا، امکان استفاده مجدد از کد است. برای مثال، فرض کنید یک کلاس به نام Animal داریم که دارای ویژگی‌هایی مانند نام، سن و رفتارهایی مانند خوردن و تنفس است. حال اگر بخواهیم یک کلاس جدید به نام Cat تعریف کنیم، می‌توانیم از کلاس Animal به عنوان کلاس اصلی استفاده کنیم و ویژگی‌ها و رفتارهای موروثی از آن را به کلاس Cat اضافه کنیم. به این ترتیب، کدهای مربوط به ویژگی‌ها و رفتارهای مشترک بین Animal و Cat تکرار نمی‌شوند و ما تنها کدهای مربوط به ویژگی‌ها و رفتارهای منحصر به فرد Cat را نوشته و تعریف می‌کنیم.
علاوه بر این، وراثت امکان پلی‌مورفیسم را نیز فراهم می‌کند. پلی‌مورفیسم به برنامه نویسان این امکان را می‌دهد تا یک شیء را به عنوان نمونه‌ای از کلاس اصلی یا کلاس فرزند استفاده کنند. به این ترتیب، می‌توان از یک شیء به عنوان نمونه‌ای از کلاس Animal استفاده کرده و رفتارهای آن را فراخوانی کنیم و یا از یک شیء به عنوان نمونه‌ای از کلاس Cat استفاده کنیم و رفتارهای منحصر به فرد آن را فراخوانی کنیم.
در نتیجه، وراثت یکی از اصول مهم در برنامه نویسی شی گرا در جاوا است که به برنامه نویسان این امکان را می‌دهد تا کدهای تکراری را به حداقل برسانند و ساختارهای سلسله مراتبی از کلاس‌ها را تعریف کنند. با استفاده از وراثت، برنامه نویسان قادرند کدهای مشابه را به حداقل برسانند و تغییرات را به راحتی در تمام کلاس‌های موروثی اعمال کنند.
