آرایه ای از اشاره گرها به آرایه در ++c

آرایه ای از اشاره گرها به آرایه در ++c :

به طور کلی، آرایه ها در زبان برنامه نویسی ++C به مجموعه ای از عناصر با نوع داده یکسان اشاره می کنند. اما در برخی موارد، نیاز به استفاده از آرایه ای از اشاره گرها به آرایه ها برای مدیریت و دسترسی به داده های پیچیده تر وجود دارد. این نوع آرایه ها به عنوان آرایه ای از اشاره گرها به آرایه ها شناخته می شوند.

برای ساختن یک آرایه از اشاره گرها به آرایه در ++C، ابتدا باید یک آرایه از اشاره گرها تعریف کنیم. به عنوان مثال، فرض کنید میخواهیم یک آرایه از اشاره گرها به آرایه های صحیح ایجاد کنیم. در این حالت، می توانیم از این کد استفاده کنیم:

int* array[5];

این کد یک آرایه با نام array ایجاد می کند، که متشکل از 5 اشاره گر به داده های صحیح است. همچنین توجه کنید که ما از نوع داده int* برای تعریف اشاره گرها استفاده کرده ایم.

حالا می توانیم به هر یک از عناصر آرایه اشاره گرها به صورت جداگانه دسترسی پیدا کنیم و از آن ها برای ایجاد و دسترسی به آرایه های صحیح استفاده کنیم. به عنوان مثال، فرض کنید می خواهیم یک آرایه صحیح با 5 عنصر ایجاد کنیم و به آن از طریق آرایه ای از اشاره گرها دسترسی پیدا کنیم. می توانیم از این کد استفاده کنیم:

array[0] = new int[5];
array[1] = new int[5];
array[2] = new int[5];
array[3] = new int[5];
array[4] = new int[5];

این کد 5 آرایه صحیح با 5 عنصر ایجاد می کند و هر کدام از این آرایه ها را به عنصر متناظر در آرایه اشاره گرها اختصاص می دهد.

حالا می توانیم به هر یک از آرایه های صحیح مربوط به عنصر متناظر در آرایه اشاره گرها دسترسی پیدا کنیم. به عنوان مثال، برای دسترسی به عنصر دوم آرایه صحیح در عنصر دوم آرایه اشاره گرها، می توانیم از این کد استفاده کنیم:

array[1][1] = 10;

در این حالت، مقدار 10 به عنصر دوم آرایه صحیح در عنصر دوم آرایه اشاره گرها اختصاص داده می شود.

با توجه به اینکه آرایه ای از اشاره گرها به آرایه ها توانایی دسترسی به داده های پیچیده تر را فراهم می کند، می توان آن را در مواردی مانند چند بعدی کردن آرایه ها، استفاده از ماتریس ها، و مدیریت داده های پویا به کار برد. با این حال، مراقب باشید که پس از استفاده از آرایه های اشاره گر در ++C، باید به درستی حافظه را آزاد کنید تا از نشتی حافظه جلوگیری کنید.