ارث بری از کلاس Shape برای تعریف کلاس مستطیل یا Rectangle در جاوا :
در زبان برنامه‌نویسی جاوا، ارث بری به معنای ارث بردن و وراثت ویژگی‌ها و رفتارها از یک کلاس مادر یا پدر به یک کلاس فرزند یا زیرکلاس است. یکی از استفاده‌های متداول ارث بری در جاوا، تعریف کلاسهای مرتبط با یکدیگر است. به عنوان مثال، در اینجا می‌توانیم یک کلاس Rectangle را از کلاس Shape ارث ببریم.
کلاس Shape یک کلاس پایه است که ویژگی‌ها و رفتارهای مشترکی را برای همه اشکال هندسی نظیر مثلث، مستطیل، دایره و … تعریف می‌کند. این کلاس شامل ویژگی‌هایی مانند طول و عرض، رنگ و نوع شکل است. همچنین، این کلاس متدهایی برای محاسبه مساحت و محیط اشکال هندسی و همچنین نمایش آنها در خروجی تعریف می‌کند.
در اینجا، می‌خواهیم یک کلاس Rectangle را با استفاده از ارث بری از کلاس Shape تعریف کنیم. کلاس Rectangle از کلاس Shape ارث برده شده و ویژگی‌ها و رفتارهای مشترک با کلاس Shape را به ارث می‌برد. همچنین، می‌تواند ویژگی‌ها و رفتارهای اضافی مربوط به مستطیل را نیز داشته باشد.
برای تعریف کلاس Rectangle، ابتدا باید آن را از کلاس Shape ارث ببریم. این کار با استفاده از کلیدواژه extends انجام می‌شود. متغیرها و متدهای مورد نیاز برای مستطیل را نیز به صورت عادی در کلاس Rectangle تعریف می‌کنیم. به عنوان مثال، برای مستطیل نیاز داریم تا طول و عرض را ذخیره کنیم. در اینجا، از واژه‌ی کلیدی protected برای دسترسی به ویژگی‌های مرتبط با مستطیل در کلاس Shape استفاده می‌کنیم.
کلاس Rectangle می‌تواند متدهای اضافی مربوط به مستطیل را نیز داشته باشد. به عنوان مثال، می‌توانیم متدی برای محاسبه مساحت مستطیل را در کلاس Rectangle تعریف کنیم. این متد به عنوان ورودی طول و عرض را می‌گیرد و مساحت مستطیل را برمی‌گرداند.
در نهایت، می‌توانیم یک شیء از کلاس Rectangle بسازیم و از ویژگی‌ها و متدهای آن استفاده کنیم. با توجه به ارث بری از کلاس Shape، می‌توانیم به متدهای کلاس Shape نیز دسترسی داشته باشیم و از آنها استفاده کنیم.
به این ترتیب، با استفاده از ارث بری در جاوا، می‌توانیم کدهای تکراری را کاهش داده و ساختار مناسبی برای کلاسهای مرتبط با یکدیگر ایجاد کنیم. این روش می‌تواند به ما کمک کند تا کدهای قابل استفاده مجدد و قابل توسعه‌تری بسازیم.
