اموتیکون (Emoticon) عبارت است از نمادها و آیکون‌های کوچک که در پیام‌ها، ایمیل‌ها و رسانه‌های اجتماعی استفاده می‌شود. این نمادها از ترکیب حروف و اعداد و یا تصاویر کوچک ساخته شده‌اند و به منظور بیان احساسات و ایده‌ها به کار می‌روند. اموتیکون‌ها در اصل از ژاپن به دنیا آمده‌اند و به تدریج در سراسر جهان مورد استفاده قرار گرفته‌اند.
استفاده از اموتیکون‌ها در ارتباطات روزمره به شکل بسیار گسترده‌ای صورت می‌گیرد. این نمادها قابلیت بیان احساسات و ایده‌ها را در قالب تصاویر و نمادهای کوچک دارند که برای مخاطبان به آسانی قابل فهم هستند. به عنوان مثال، اموتیکون لبخند به کار می‌رود تا شادی و خوشحالی را نشان دهد، در حالی که اموتیکون عصبانی بودن را نشان می‌دهد.
اموتیکون‌ها ابتدا در ژاپن توسعه یافتند و در سال 1999 توسط یک شرکت ژاپنی به نام شیگتاکا کوری تجاری شدند. اموتیکون‌ها در آن زمان عموماً در پیام‌های متنی استفاده می‌شدند و بعداً با پیشرفت فناوری و انتشار گسترده تلفن‌های همراه و رسانه‌های اجتماعی، استفاده از اموتیکون‌ها بسیار رایج شد.
در سال‌های اخیر، استفاده از اموتیکون‌ها به شکل گسترده‌ای در رسانه‌های اجتماعی مشاهده می‌شود. اموتیکون‌ها در پیام‌های متنی و نظرات در وبلاگ‌ها و شبکه‌های اجتماعی مورد استفاده قرار می‌گیرند تا احساسات و ایده‌های کاربران را بهتر بیان کنند. این نمادها به عنوان یک زبان غیرکلامی و جهتی برای انتقال احساسات به کار می‌روند و می‌تواند در فهم بهتر پیام‌ها و ارتباطات بین افراد کمک کند.
با این حال، استفاده از اموتیکون‌ها نیز ممکن است منجر به سوءتفاهم‌ها شود. زیرا ممکن است یک اموتیکون به طور معمول با یک معنی دریک کشور مورد استفاده قرار بگیرد، در حالی که در کشور دیگری معنای دیگری داشته باشد. همچنین، استفاده از اموتیکون‌ها ممکن است در برخی موارد به جای استفاده از کلمات و عبارات مناسب و دقیق، منجر به سطح بالایی از سطحیت و ابهام در ارتباطات شود.
در نهایت، استفاده از اموتیکون‌ها در ارتباطات آنلاین جزئی از زندگی روزمره ما شده است. این نمادها به ما امکان می‌دهند تا به طور سریع و آسان احساسات و ایده‌های خود را بیان کنیم. با این حال، مهارت در استفاده مناسب از اموتیکون‌ها و درک معنای آن‌ها در مخاطبان ضروری است تا از بروز سوءتفاهم‌ها و ابهامات در ارتباطات جلوگیری شود.
