قالب (Template) در ++C یک ویژگی قدرتمند است که امکان تولید کد های ژنریک را فراهم می‌کند. با استفاده از قالب، می‌توانیم کدی را بنویسیم که قابل استفاده برای نوع‌های مختلف داده باشد. این قابلیت، انعطاف پذیری بیشتری به برنامه‌نویسان می‌دهد و اجازه می‌دهد که کد را برای تعداد زیادی از نوع‌های داده استفاده کنند.
یک قالب در C++ توسط کلیدواژه template شروع می‌شود و دارای یک پارامتر نوع است که نوع داده مورد استفاده در قالب را تعیین می‌کند. این پارامتر نوع می‌تواند هر نوع داده از جمله اعداد صحیح، اعداد ممیز شناور، رشته‌ها و سایر کلاس‌ها باشد. همچنین، می‌توان بیش از یک پارامتر نوع در قالب تعریف کرد.
استفاده از قالب توسط کد برنامه است که نیاز دارد تعدادی کارهای مشابه را برای نوع‌های داده مختلف انجام دهد. به عنوان مثال، فرض کنید که می‌خواهیم یک تابع جمع دو عدد را بنویسیم. با استفاده از قالب، می‌توانیم تابع جمع را یکبار برای اعداد صحیح و یکبار برای اعداد ممیز شناور تعریف کنیم. به این ترتیب، برنامه‌نویسان می‌توانند تابع جمع را برای هر نوع داده‌ای که نیاز دارند استفاده کنند.
برای تعریف قالب، کدی برای قالب بنویسید که شامل تعریف تابع یا کلاس مورد نظر باشد. در این کد، می‌توانید از پارامتر نوع استفاده کنید تا نوع داده مورد استفاده در قالب را مشخص کنید. همچنین، می‌توانید استفاده از این پارامتر نوع را در کد قالب انجام دهید تا عملکرد قالب را برای هر نوع داده متفاوت تنظیم کنید.
برای استفاده از قالب، می‌توانید یک نمونه از قالب را تعریف کنید و نوع داده مورد نیاز را به عنوان پارامتر ارسال کنید. سپس، می‌توانید از این نمونه برای انجام عملیات مورد نظر استفاده کنید. به عنوان مثال، اگر یک تابع جمع اعداد صحیح داشته باشید، می‌توانید یک نمونه از این تابع را با استفاده از قالب تعریف کنید و دو عدد صحیح را به عنوان پارامتر ارسال کنید.
قالب‌ها در C++ بسیار قدرتمند هستند و به برنامه‌نویسان امکان می‌دهند تا کدهای ژنریک و کاربردی بنویسند. با استفاده از قالب‌ها، می‌توانید کدهای تکراری را کاهش دهید و کدی را بنویسید که قابل استفاده برای تعداد زیادی از نوع‌های داده باشد. این قابلیت، زمان توسعه برنامه را کاهش می‌دهد و کارایی برنامه را افزایش می‌دهد.
