پارامتر ثابت کیهانی :
برجسته ترین رویداد تصادفی تنظیم دقیق ،پارامتری به نام ثابت کیهان در معادله های نسبیت کلی اینیشتن است .او باور داشت که کیهان ایستا است یعنی نه در حال انقباض است و نه در حال انبساط .از آن جا که همه ماده دیگر را ربایش می کند،او در تئوری خود یک نیروی پاد گرانش تازه را معرفی کرد تا با گرایش کیهان به فروپاشی به درون خود رویارویی کند . این نیرو ،برخلاف نیروهای دیگر ،از هیچ منبع معینی نمی آید بلکه در بافت فضا – زمان ساخته شده است . ثابت کیهانی توان این نیرو را توصیف می کند.
وقتی کشف شد که کیهان ایستا نیست ،اینیشتن ثابت کیهانی را از تئوری خود حذف کرد و آن را بزرگترین خطای زندگی خود خواند .اما در 1998 ابرنواختران بسیار دوردست آشکار کرد که کیهان با سرعتی فزاینده گستران است ،اثری که بی وجود گونه ای نیروی وازننده در سراسر فضا ممکن نیست . پس ثابت کیهانی باز زنده سازی شد از آن جا که امروز می دانیم مقدار آن صفر نیست .اما چرا چنین مقداری را دارد ؟ فیزیکدانان بحث هایی را در توضیح این که چگونه این می تواند از اثرات مکانیک کوانتومی برخاسته باشد آفریده اند .ولی ارزشی که محاسبه می کنند به رده توان 120 (1 با 120 صفر جلوی آن) و قوی تر از مقدار واقعی است که از مشاهده ابرنواختران به دست آمده است .بدین معنی که یا استدلالی که در محاسبات به کار رفته اشتباه بوده یا اثرات دیگری وجود دارند که معجزه آسا همه را بجز بخش بسیار کوچکی از عدد محاسبه شده را باطل می کند .یک چیز قطعی است و آن این است که اگر ارزش ثابت کیهانی خیلی بزرگتر از این که هست می بود ، کیهان ما پیش از این که کهکشان ها بتوانند شکل بگیرند منفجر می شد و یک بار دیگر زندگی این جور که ما می شناسیم غیر ممکن بود.
