اشاره گر به استراکچر در ++c :
در زبان برنامه نویسی ++C، استراکچرها یکی از نوع داده‌های پیچیده هستند که به کاربر اجازه می‌دهند تا یک مجموعه از متغیرها را در یک واحد تشکیل دهند. استفاده از استراکچرها کد را برای خوانایی و قابلیت توسعه بهبود می‌بخشد و به برنامه نویس اجازه می‌دهد تا به راحتی به اطلاعات مرتبط دسترسی پیدا کند.
اگرچه استراکچرها می‌توانند شامل اعضای مختلفی باشند، اما برای دسترسی به اعضا از اشاره گرها استفاده می‌شود. اشاره گر به استراکچر به برنامه نویس اجازه می‌دهد تا به محتوای یک عضو خاص در یک استراکچر دسترسی پیدا کند.
برای تعریف یک استراکچر در ++C، از کلیدواژه struct استفاده می‌شود. به عنوان مثال، فرض کنید می‌خواهیم یک استراکچر به نام Person تعریف کنیم که دارای دو عضو به نام نام و سن باشد:
“`
struct Person {
char name[50];
int age;
};
“`
حالا می‌توانیم یک متغیر از نوع Person تعریف کنیم و از اعضای آن استفاده کنیم:
“`
struct Person person1;
strcpy(person1.name, “John”);
person1.age = 30;
“`
برای دسترسی به اعضای استراکچر، از نماد “.” استفاده می‌شود. در مثال بالا، ما با استفاده از “.” به عضو name دسترسی پیدا کردیم و مقدار آن را تنظیم کردیم.
اگر می‌خواهیم از اشاره گرها برای دسترسی به استراکچر استفاده کنیم، باید از نماد “->” استفاده کنیم. به عنوان مثال، اگر می‌خواهیم به مقدار عضو name در متغیر person1 دسترسی پیدا کنیم، می‌توانیم از اشاره گر به صورت زیر استفاده کنیم:
“`
struct Person *ptr;
ptr = &person1;
strcpy(ptr->name, “John”);
“`
در مثال بالا، ما یک اشاره گر به نوع Person تعریف کرده‌ایم و آن را به آدرس متغیر person1 اشاره داده‌ایم. سپس با استفاده از “->” به عضو name دسترسی پیدا کرده و مقدار آن را تغییر داده‌ایم.
استفاده از اشاره گرها به استراکچرها در ++C به برنامه نویس امکان می‌دهد تا به راحتی به اعضای استراکچر دسترسی پیدا کند و مقادیر آنها را تغییر دهد. استفاده از استراکچرها و اشاره گرها در ++C به برنامه نویس امکان می‌دهد تا کد را بهبود بخشد و قابلیت خوانایی و توسعه را افزایش دهد.
