دستور for در ++C

دستور for در ++C :

دستور for یکی از دستورات تکرار در زبان برنامه نویسی ++C است که به ما امکان تکرار یک بلاک کد را به تعداد مشخصی بار می‌دهد. این دستور معمولا برای پیمایش یک مجموعه از اعضا و انجام یک عملیات مشابه بر روی هر عضو استفاده می‌شود. ساختار کلی دستور for به صورت زیر است:

for (شرط اولیه; شرط پایانی; اعمال پس از هر بار تکرار) {
// بلاک کد
}

شرط اولیه (initialization)، شرطی است که قبل از ورود به حلقه تکرار بررسی می‌شود و معمولا برای مقداردهی متغیرها استفاده می‌شود. شرط پایانی (condition)، شرطی است که در هر بار تکرار بررسی می‌شود و در صورت برقرار بودن، حلقه تکرار به پایان می‌رسد. اعمال پس از هر بار تکرار (increment/decrement) نیز عملیاتی است که بعد از هر بار تکرار انجام می‌شود و معمولا برای تغییر مقدار متغیرها استفاده می‌شود.

مثال زیر نحوه استفاده از دستور for را نشان می‌دهد:

for (int i = 0; i < 10; i++) {
printf(“%d\n”, i);
}

در این مثال، شرط اولیه متغیر i را مقداردهی صفر می‌کند. سپس شرط پایانی بررسی می‌شود و در صورتی که i کوچکتر از 10 باشد، حلقه تکرار اجرا می‌شود. بلاک کد printf(“%d\n”, i); مقدار متغیر i را چاپ می‌کند. در انتهای هر بار تکرار، مقدار i یک واحد افزایش می‌یابد (i++). این عملیات تا زمانی ادامه می‌یابد که شرط پایانی برقرار باشد.

از دستور for می‌توان برای پیمایش آرایه‌ها و لیست‌ها، تکرار یک بلاک کد به تعداد دفعات محدود، و تکرار یک بلاک کد تا زمانی که یک شرط خاص برآورده شود، استفاده کرد. همچنین، دستور for قابلیت توقف زودهنگام حلقه تکرار با استفاده از دستور break و بازگشت زودهنگام از بلاک کد با استفاده از دستور continue را نیز دارا می‌باشد.

در نتیجه، دستور for یکی از دستورات مهم و پرکاربرد در زبان برنامه نویسی ++C است که به برنامه نویسان امکان تکرار کد را فراهم می‌کند و با استفاده از شرایط مختلف، قابلیت پیمایش و انجام عملیات‌های مختلف را بر روی مجموعه‌های داده‌ای مختلف را به ما می‌دهد.