Date یا تاریخ در SQL :
در SQL، تاریخ یک نوع داده است که برای ذخیره و مدیریت اطلاعات مربوط به تاریخ و زمان استفاده می‌شود. تاریخ می‌تواند به صورت یک مقدار تکی یا یک ستون در جداول دیتابیس ذخیره شود و امکان انجام عملیات مختلف بر روی تاریخ را فراهم می‌کند.
تاریخ در SQL به صورت یک رشته از اعداد و علائم خاص نمایش داده می‌شود. معمولاً تاریخ به صورت “yyyy-mm-dd” یا “yyyy-mm-dd hh:mm:ss” نمایش داده می‌شود، که به ترتیب نمایش سال، ماه، روز و در صورت نیاز زمان است. برای مثال، تاریخ ۲۰۲۲-۰۱-۱۵ به معنی پانزدهم ژانویه ۲۰۲۲ است.
یکی از عملیات مهمی که می‌توان روی تاریخ انجام داد، عملیات مقایسه است. با استفاده از عملگرهای مقایسه مانند “>”، “<“، “=” و … می‌توان بررسی کرد که دو تاریخ با یکدیگر برابر هستند یا نه. همچنین می‌توان با استفاده از توابع مختلفی مانند تابع DATEPART در SQL Server، تاریخ را به اجزای مختلف آن تقسیم کرده و از آنها برای مقایسه و محاسبات استفاده کرد.
علاوه بر عملیات مقایسه، تاریخ در SQL امکان انجام عملیات محاسباتی مانند اضافه کردن و کم کردن از تاریخ را نیز فراهم می‌کند. برای مثال، می‌توان دو تاریخ را با هم جمع کرده و نتیجه را به عنوان یک تاریخ جدید دریافت کرد. همچنین می‌توان تاریخ‌ها را با استفاده از توابع مانند DATEADD و DATEDIFF در SQL Server به صورت مقایسه‌پذیری محاسبه کرد.
بعلاوه، در SQL می‌توان با استفاده از توابع مختلف، تاریخ‌ها را به صورت متنی نمایش داد. برای مثال، با استفاده از تابع CONVERT در SQL Server، می‌توان تاریخ را به فرمت‌های مختلفی مانند “mm/dd/yyyy” یا “dd-mm-yyyy” نمایش داد.
در نهایت، استفاده از تاریخ در SQL بسیار مهم است زیرا به کاربران امکان می‌دهد تا اطلاعات مربوط به تاریخ و زمان را به صورت ساختارمند و قابل جستجو و مقایسه ذخیره و مدیریت کنند. در طراحی بانک‌های اطلاعاتی و تحلیل داده‌ها، استفاده صحیح از تاریخ در SQL بسیار اساسی است و به کاربران امکان می‌دهد تا از اطلاعات خود به صورت بهینه‌تر استفاده کنند.
