try-except برای کار با فایل‌ها در پایتون :
برنامه نویسی در پایتون بسیار قدرتمند است و ابزارهای متنوعی را برای کار با فایل‌ها در اختیار ما قرار می‌دهد. اما همانطور که می‌دانیم، همیشه همه چیز به طور مطلق برنامه ریزی نمی‌شود و ممکن است در هنگام اجرای برنامه با خطاهای مختلفی مواجه شویم. یکی از روش‌های مدیریت و کنترل این خطاها در پایتون استفاده از try-except است.
try-except یک بلوک کد است که به ما اجازه می‌دهد برنامه را در یک بلاک خطا پذیری قرار دهیم. این بلاک کد شامل دستوراتی است که برنامه در آن‌ها قرار دارد و ممکن است با خطا مواجه شود. اگر خطا در این بلاک کد رخ دهد، برنامه به جای متوقف شدن و پرتاب خطا، بلافاصله به بلاک except منتقل می‌شود و دستورات موجود در آن اجرا می‌شوند.
استفاده از try-except برای کار با فایل‌ها در پایتون بسیار مفید است. زمانی که می‌خواهیم با یک فایل کار کنیم، ممکن است فایل مورد نظر وجود نداشته باشد، دسترسی مجاز به فایل را نداشته باشیم یا خطای دیگری رخ دهد. با استفاده از try-except می‌توانیم برنامه را طوری برنامه ریزی کنیم که از این خطاها جلوگیری کنیم و به صورت مناسب با آن‌ها برخورد کنیم.
به عنوان مثال، فرض کنید می‌خواهیم یک فایل متنی را باز کنیم و محتوای آن را چاپ کنیم. در این صورت، ممکن است با خطاهایی همچون FileNotFoundError یا PermissionError مواجه شویم. برای جلوگیری از این خطاها و کنترل آن‌ها، می‌توانیم از try-except استفاده کنیم. در بلاک try، فایل را باز می‌کنیم و محتوای آن را چاپ می‌کنیم. اگر خطا رخ دهد، برنامه به بلاک except منتقل می‌شود و پیام خطای مناسب را چاپ می‌کند.
“`python
try:
file = open(“example.txt”, “r”)
content = file.read()
print(content)
except FileNotFoundError:
print(“File not found!”)
except PermissionError:
print(“Permission denied!”)
“`
در این مثال، ابتدا فایل با نام example.txt را در حالت خواندن باز می‌کنیم. سپس محتوای آن را می‌خوانیم و چاپ می‌کنیم. اما اگر فایل وجود نداشته باشد، خطای FileNotFoundError رخ می‌دهد و پیام “File not found!” چاپ می‌شود. همچنین اگر دسترسی مجاز به فایل را نداشته باشیم، خطای PermissionError رخ می‌دهد و پیام “Permission denied!” چاپ می‌شود.
استفاده از try-except در کار با فایل‌ها در پایتون به ما این امکان را می‌دهد که برنامه را از خطاهای ناخواسته محافظت کنیم و به صورت مناسب با آن‌ها برخورد کنیم. این روش به ما اجازه می‌دهد که برنامه را در حالتی برنامه ریزی کنیم که در صورت رخ دادن خطا، برنامه به طور صحیح و منظم ادامه یابد و به کاربر پیام مناسبی نمایش دهد.
